ప్రేమ సౌరభం...!!!

ఆకాశాన్ని నీలిమేఘాలు హత్తుకుంటున్నాయి దిగులుగా. గుబులు గూడుకట్టుకున్న వదనంతో కనిపించాయి మబ్బులు. నేలమీదకి వాలిపోవటానికి సిద్దమవుతున్న జడివానను చూసి కాబోలు..మేఘాల గుండెల్లో ముసురుకున్న దు:ఖాన్ని అంతటినీ శమింపచేయాలని కాబోలు, వేగంగా పరుగులిడుతున్నాయి వాయుపయనాలు. చినుకులు పడకముందే ఇంటికి చేరాలనే తాపత్రయంలో ఉన్నాడు 'సాగర్ ' విలుకాని శరాఘాతం నుంచి తప్పించుకునే హరిణిల పరిగెడుతుంది నల్లరోడ్డుపైన తెల్లరంగు స్కూటర్.

ఇంటిలోనికి అడుగుపెట్టిన సాగర్ కు టి.వి. చూస్తున్న తల్లి కనిపించింది. ఆమె నిండుమోవిపై వెలుగుతున్న ఆనందాన్ని చూసి అనుకున్నాడు , ఆమె వెళ్ళిన పని పండై ఉంటుందని -

" వెళ్ళిన పనేమైంది ?" చేతిలోని బుక్స్ ని టేబుల్ పై వుంచుతూ, నవ్వుతూ అడిగాడు తల్లిని.

" పిల్ల బంగారు బొమ్మలా వుంది. మాటల్లో ఎంతో సౌమ్యత. చక్కని పలువరస..మిలమిలా మెరుస్తున్న కళ్ళు.. నువ్విష్టపడే పెద్ద కళ్ళు.. పెద్ద బొట్టు..పొడవాటి జడ.. నిజంగా..చాలా బాగుంది.." ఎంతో మురిపెంగా వర్ణిస్తుంది రాజ్యలక్ష్మి కొడుక్కి. కాబోయే కోడలి అందచందాలకు బందీ అయినట్లుగా వుంది.

" అందచందాలేనా ? చదువు సంగతులేమన్నా ఉన్నాయా..? తల్లిచెప్పిన వివరాలకి మన్సు మురుస్తున్నా, ఆ భావనలేవీ పైకి కనిపించనీయక నవ్వుతూ అడిగాడు.

"బి.యస్సీ. చదువుకుందట.ఏవో కంప్యూటర్ కోర్సులూ చేస్తుందట.." ఉత్సాహంగా చెప్పింది రాజ్యలక్ష్మి. "డిగ్రీయేనా ?" నిరుత్సాహంగా అన్నాడు.

" చదువేమన్నా సంసారం చేస్తుందా ? అన్నింటికీ వంకలు పెడతావు.." మందలింపుగా అంది.

అతనికి కనీసం పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేట్ నైనా చేసుకోవాలని ఆశ. తనలాగే ఏ కాలేజీలోనైనా లెక్చరర్ గా పనిచేయవచ్చు కదాని ఆలోచన. మధ్యతరగతి పెదాల మీద 'మందహాసం ' మెరవాలంటే, ఒకరి సంపాదన సరిపోదని వాదన.

" ముందు అమ్మయిని చూడు...నీకు కావలసిన అర్హతలేమిటో.. నీ అభిప్రాయం ఎమిటొ తరువాత చెప్పు.." ఎంతో నమ్మకంగా చెప్పింది రాజ్యలక్ష్మి.

"విశ్వసుందరా...?" ఎగతాళిగా అడిగాడు సాగర్. కొపమొచ్చింది రాజ్యలక్ష్మికి. "విశ్వసుందరో....సువర్ణసుందరో..ముందు చూడు నయనా..! నిన్ను ఒప్పించలే..." అంటూ విసురుగా లేచి, వంటగదివైపు నడిచింది కాఫీ తెచ్చేందుకై.ఆలోచనలలో మునిగిపోయాడు సాగర్. బయట వర్షం పడుతున్నట్లుంది. చలిగాలి వీచి గిలిగింతలు పెడుతూ వుంది.

'అమ్మ ' మనసుని ఇంత బాగా ఆకట్టుకుందంటే ఆ అమ్మాయి నిజంగా ' అందాల వాగో...ఏ మెరుపు తీగో..అయ్యుండాలి ' అనుకున్నాడు సాగర్. ఉరుములు - మెరుపులతో దోబూచులాడుతోంది ఆకాశం.

*****

ఇంటిముందుకు వచ్చి టాక్సీ ఆగగానే వడివడిగా దాని దగ్గరకు వచ్చారు నారయణరావు గారు. ముందుగా కిందకు దిగాడు సాగర్ మేనమామ శ్రీనివాసరావు. ఆ వెంట రాజ్యలక్ష్మి. శ్రీనివాసరావు గారి కోడలు శకుంతల దిగారు. అందరికీ భక్తిపూర్వకంగా నమస్కరించి రిసీవ్ చేసుకుంటున్నారు నారయణరావు గారు. ఇదంతా గమనిస్తున్నాడు సాగర్ కార్లో నుంచి.

" దిగు సాగర్ "' అహ్వానిస్తూ పిలిచాడు శ్రీనివాస రావు. అంత వరకూ లేని బిడియమేదో ఆవహిస్తోంది సాగర్ని.

ఆ బిడియానికి మదిలోనే గడియవేసి నవ్వుతూ దిగాడు సాగర్ కారుముందు సీట్లోంచి. తనని చూసిన చాలా కళ్ళలానే నారాయణరావు గారివీ మెరవటం సాగర్ గమనించాడు. ఈటెల్లాంటి చూపులను దాటుకుంటూ లోనికి నడిచాడు -వరండాలో సోఫాలలో కూర్చున్నారు అతిధులు. ఒక విధమైన భావోద్రేకం తోటి వున్నాడు సాగర్. తన తల్లి వర్ణన తాలూకూ అనుభూతి ఏదో ఈ ఉద్రేకాన్ని నిద్రలేపుతోంది. అతని మదిలో ఎన్నో అలోచనలు ఒక దానితో ఇంకొక దానికి పొత్తులేకుండా - అనిర్వచనీయమైన ఆలోచల అలజడిని అవలోకించుచుండగానే, అతిధి మర్యాదలు జరిగిపోయాయి వడివడిగా. మదిలోని ఆలోచనలకు ఆనకట్ట వేయకముందే, కళ్ళెదుట వచ్చి కూర్చుంది ' కధానాయిక ' అప్రయత్నంగా ఆతని చూపులు ఆమె మీదకు మళ్ళాయి. తలవంచుకుని కూర్చునుంది. మెల్లగా నిశ్శబ్ధం ప్రవేశించింది ఆ గదిలోనికి.

" నీ పేరేమిటమ్మా..?" పలకరింపుగా ప్రశ్నించాడు శ్రీనివాసరావు.

" మాధవీ లత" చెప్పింది మెల్లగా..'వీణ తీగపైకి వేణువు రాగం జారిపడిన శబ్ధం ' లా వినిపించింది సాగర్ చెవులకి ఆ పదం.

పేరు చెప్పి తలవాల్చబోతూ ఓరకంటితో చూసింది సాగర్ ని మాధవీలత. మొదటిసారిగా - అదీ సూటిగా - ఆమెనే చూస్తున్న ఆతని కళ్ళు ఉలిక్కిపడ్డాయి ఆమె చూపుల వలలో చిక్కుకుని.

"ఏం చదువుతున్నావమ్మా..? " తనకు తెలిసినవే అయినా, కావాలనే మరలా అడుగుతున్నాడు శ్రీనివాసరావు. వివరంగా చెప్పింది. శ్రద్దగా వింటున్నట్లు కనిపించాడు సాగర్, తల్లి రాజ్యలక్ష్మికి. ఆ శ్రద్ద అమ్మాయి పలుకు మీదనో, ఆమె చెప్పే వివరాల మీదనో అర్ధం కాలేదు ఆమెకు.

" నీకు వున్న అభిరుచులు కూడా కొంచెం చెప్పమ్మాయ్ .." చిన్నగా నవ్వుతూ పలకరింపుగా అడిగింది శకుంతల. ఓరకంట సాగర్నే చూస్తూ - అతని మనసులో సుళ్ళుతిరుగుతున్న ప్రశ్న అది. ఈ మాట శకుంతల నోటివెంట రాగనే కళ్ళతోనే అభినందన చేసాడు శకుంతలకి. రెండుక్షణాలు ఆలోచించి చెప్పింది మాధవీ లత.

"పరిళాలు వెదజల్లే సాహిత్యం..మనసుని తాకే సంగీతం..ఇవే నాకు ఇష్టమైన ఇష్టాలు..." చొరవగా చెప్పింది శకుంతలకు.

ఆమె బావ వ్యక్తీకరణకు ముగ్దుడైయ్యాడు సాగర్.

" నువ్వేమన్నా అడుగుతావా..? " మెల్లగా అడిగాడు శ్రీనివాసరావు సాగర్ని.

జారిపడ్డాడు సాగర్ అనుభూతుల ఉట్టెనుంచి. అడగాల్సినవి ఏమీ లేనట్టు తలూపాడు అడ్డంగా. అడగాలనుకున్నవి ఎన్నో మదిపొరల మడతల్లో మిగిలిపోయాయి.

" అబ్బాయిని నువ్వేమన్నా..అడగదలుచుకున్నవి వుంటే, అడుగమ్మా.." అంది రాజ్యలక్షి మురిపెంగా -మాధవీ లతను ప్రోత్సహిస్తూ... తల ఎత్తి సాగర్ వైపు చూసింది మాధవి లత. తన వైపు సూటిగా చూస్తున ఆమె చూపులను, తన చిలిపి చూపులతో నిలిపివేసాడు. తల వాల్చేసుకుంది మాధవీ లత. సిగ్గు తాలూకు నిగ్గు ఆమె బుగ్గలకు చేరి,చెంపలు కెంపు రంగులో మెరిసాయి.

" అడుగమ్మా ఏమన్నా..!" మరింత లాలనగా అంది రాజ్యలక్ష్మి.

మనసు మూగైపోగా, కృతఙ్ఞతా పూర్వకంగా ఆమెనే చూస్తూ తలూపింది మాధవీ లత. ' ఏమీ అడగలేనట్టు - మాధవీ లతను లోనికి తీసుకెళ్ళమని కళ్ళతో సైగ చేసి చూపింది శకుంతల,ఆమె తరపు ఆడవాళ్ళకు -

అందరికి మరో మారు నమస్కరిస్తూ పైకి లేచింది మాధవీ లత.సాగర్ కీ నమస్కరించింది..కళ్ళల్లో కాంతులు మెరిపిస్తూ.. పెదాలపై చిరునవ్వులు కురిపిస్తూ -ఆ మెరుపులనూ, చిరునవ్వులనూ, మురిపెంగా చూస్తున్న అతని చూపులను చీల్చుతూ, బుసలు కొడుతున్న నల్లత్రాచులా కదలాడింది..ఆమె పిరుదులపై నుంచి పైకి లేస్తూ నల్లని వాలుజడ -

ఆ జడ యిచ్చిన మధురమైన అనుభూతి, ఓ..కలల ఒడిలోకి జార్చింది సాగర్ని. వరించిన ఆనందాన్ని భరించలేక కారు సీట్లో వెనక్కి వాలిపోయాడు సాగర్. కారు ముందుకు ఉరికింది.

*****

పురోహితుడు మాధవీలత చేత పూజ చేయిస్తున్నాడు. పూజా కార్యక్రమం పూర్తి అయిన పిదప సాగర్ ని లోనికి పిలిచి, ఇద్దర్నీ పక్కపక్కన కూర్చోబెట్టారు. అందుబాటులో వున్న దంపతులు జంటలుగా లేనివాళ్ళు ఒంటరిగా వచ్చి అక్షింతలు జల్లి ఆశ్వీరదిస్తున్నారు కాబోయే దంపతులను.గంటకు పైగా సాగిన ఆ కార్యక్రమంలో సాగర్ కి అమితానందాన్నిచింది పెద్దల దీవెన కాదు - స్థిరంగా కూర్చోలేక అటూ-ఇటూ కదులుతున్నప్పుడు, తన ఎడమ భుజానికి,ఆమె కుడి భుజానికి మధ్య నలిగిన 'శరీర స్పర్శ '

వివాహం శ్రావణమాసంలో నిశ్చయమైంది. ఇంకా మూణ్ణెల్ల వ్యవధి భరించలేని వ్రణమైంది. విరహం సాగర్ హృదయంలో రణమైంది.

*****

రూపం తప్ప మరేమాత్రం పరిచయం లేని మనిషి తననింతగా విరహానికి గురిచేయటం ఎంతో ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది సాగర్ కి. ' తనది ' అనుకున్న వాటిమీద మనిషి పెంచుకునే ' ప్రేమే ' ఈ విరహానికి కారణమనిపించింది. లేకుంటే తనకు భార్య కాబోయే మనిషిని చూసాడు. కానీ, ఇద్దరి మధ్యా ఒక్క మాటకూడా చోటుచేసుకోలేదు. కాని,తన మనసులో మాత్రం నిండుగా చోటుచేసుకుంది...ఆలోచనలన్నీ తానై-

అందరిలా తనూ ఏ ప్రేమానుభూతీ లేకుండా పెళ్ళిచేసుకోవాలా ?తను ప్రేమిస్తున్న ప్రేమను ఆమె హృదయంలో అంకురించేలా చెయ్యలేడా ? ఎందుకు చెయ్యలేడు ? ప్రేమించే మనసున్నప్పుడు...??

*****

' తేనెటీగల్లా 'మధురభావనలు ముసురుకుని తియ్యని 'తేనియను ' చేర్చుతున్నాయి 'ఎదతుట్టిలో '- మధురోహలతో తననీ విధంగా హిన్సించటం న్యయమా ? అని లేఖసాయంతో నిలదీయాలనుకున్నాడు, తన ప్రియ భామినిని

కానీ అత్తింటి వారి చిరునామా లేని కారణంగా ఆ ఆలోచన ఆచరణీయం కాలేదు. తియ్యగా బాధించే ఈ విరహాన్ని భరించడం తప్ప చేయగలిగింది ఏమీ లేదు. కాలం కరుణించింది. సాగర్ బాధకు ఉపశమనం దొరికింది. అదీ ఒక నెల తరువాత మాధవీ లత తమ్ముడు రాకతో. హైదరాబాద్ లో ఏదో పని పెట్టుకుని వచ్చాడతను. మండువేసవిలో ఎడారిలా వున్న సాగర్ విరహజీవితంలో, బావమరిది రాక 'తొలకరి జల్లు - కోరికి తీర్చే హరివిల్లు '

*****

అప్పటికి రెండు,మూడుసార్లు చదివినా, మళ్ళీ ఎప్పటికప్పుడు వింతగానే తోచింది సాగర్ కి. అది తను రాసిన 'తొలి ప్రేమ లేఖ ' -తనకు తెలిసిన షెల్లీ, కీట్స్, లాంబ్ లనే కాక, తెలియని తెలుగు కవుల కావ్యాలనీ చదివాడు. కాచి వడబోసిన గొప్పవాళ్ళ భావాలకు తన అనుభూతులను జోడించి చాలా బాగా రాశానని తలపోసాడు. ఆ లెటరు చదివిన ఏవరైనా, ఎవరో మహా కవి రాసిన ' ప్రేయసి ప్రణయ లేఖా ప్రబంధం ' అని కూడా అనుకోవచ్చునని బావించాడు. తను రాసిన రీతిగా మాధవీలత రాయలేక పోవచ్చుననే సందేహం కలిగి చిన్న హెచ్చరిక కూడా చేశాడు చివరన.

'బాగా రాయాలనే తలంపుతో అశ్రద్ధ చేయకు. ఒకవేళ నీ మనసు మూగనైతే, తెల్లకాగితం మీద 'సంతకం ' చేసి పంపు. నీ సమాధానం రాకున్నట్లైతే ఇక మనం కలిసేది మన పెళ్ళి రోజునే, ఇట్లు... నీ..ప్రియ ..సాగర్. '

అని సంతకం చేసి, ఉత్తరాన్ని పోస్ట్ చేసాడు. ఇక జరుగబోయే పరిణామాల్ని తలచుకుంటూ ....

*****
'సుహానా సఫర్ ఏ మౌసం హసి...' రేడియోలో మధుమతిలోని పాట వస్తుంది. నిద్రకు ఉపక్రమించ బోయేముందు పాటలు వినడం ఎంతో ఇష్టం సాగర్ కి. మంచంపై పడుకుని వింటున్నాడు. " మరచిపోయాను..నీకేదో పోస్ట్ వచ్చింది.." అంటూ కవర్ని అందించింది రాజ్యలక్ష్మి ,ఉత్కంఠతో గబగబా గది లోనికి వచ్చి -పరిచయం లేని చేతివ్రాత ఎవరిదై వుంటుందా...? అని అనుకుంటుండగానే, ఆలోచన స్ఫురించి ఆనందం మెరిసింది మోముపై. బరువుగా వున్న కవరును చింపి లేఖను బయటకు తీసాడు. కాగితం మడతలు విప్పుతుండగా , మొహంపై పడ్డాయి గులాబీ రేఖలు దోసిళ్ళతో పోసినట్లు. విభ్రాంతుడైయ్యాడు ఈ కొత్త అనుభూతికి.

" కాబోయే శ్రీవారికి నా నమస్సుమాంజలి... !

మీచే భావుకతను ఆపాదించుకున్న మీ ప్రియలేఖ... మీ హృది తలుపులు తెరచి, నా మదిలోనికి ప్రవేశించి, నాచే ఈ తలపులను బయట పెట్టిస్తుంది. చిలిపి చూపుల ఛురికలు విసిరి నా హృదయాన్ని గుచ్చారు. కొంటె చూపుల గాలం వేసి, నా మనసును పట్టారు. ఆడపిల్లననే కనికరం లేకుండా, ఇలా శిక్షిస్తారా నన్ను..? ఆకలి దప్పులు లేకుండా చేసి...పతి ధ్యానంలో పడవేసి -

అనుదినం మీ ఉహాలు నన్నో ఊయల లోనికి నెట్టి, ఏవో లోయలలోకి విసిరేస్తున్నాయి. ఒంటరినైన నన్ను మీ తుంటరి తలపులు ఎంత బాధిస్తున్నాయో మీకు తెలుసా...? ప్రత్యుత్తరానికై ఆంక్షల శిక్ష విధించటం భావ్యమా...? అలకపానుపు ఎక్కవలసిన సమయం మునుముందు వుండగా, అబలనైన నాపై అలుక వహించటం న్యాయమా..? నా పరిస్థితి నాకే విచిత్రంగా వుంది...! చలికాలం కూడా ఎంత దిగులును ఒలికిస్తుంది నాపైకి..?

చలికాలంలో మెదడులో 'మెలాటోనిన్ ' అనే రసాయనిక పధార్ధం ఉత్పత్తి తగ్గిపోతుందట. దానివల్లననే మానసికంగా దిగులూ, ఆందోళనా పెరుగుతాయట. మెదడులో 'పినియల్ గ్లాండ్ ' ఈ మెలాటోనిను ఉత్పత్తి చేస్తుంది. శరీర ప్రక్రియ లోని సహజ సిద్ధ లయను కాపాడే పధార్ధమిది. దిగులుకు గురైన వారినీ, గురికాని వారినీ పరిక్షించి చూస్తే, దిగులుకు గురైన వారిలో, ఈ పధార్ధం స్థాయి పడిపోయివుంటుందట..! ఇది సైన్స్ నేర్పిన పాఠం.

ఈ మెలాటొనిన్ కంటే కూడా చాలా భయంకరమైన రసాయనిక పధార్ధం 'విరహం ' అని నా అభిప్రాయం. ఇది అనుభవం నేర్పిన పాఠం. అందుకనే ఏదో దిగులూ...ఎదంతా గుబులు. ఎదిరించి విరహంతో కలహమాడి ఓడిపోయాను. ఆ ఓటమి ప్రమోదమైననూ, ఆ వ్యాధి ఆనందమైననూ, నాకు ఆమోదము కాదు...!
మీ నారి తన శ్రీవారి పుట్టిన రోజును తెలుసుకోగోరుతుంది. దయచేసి తెలపరూ...! ప్లీజ్ ..!!

ఆలుచిప్పలాంటి కళ్ళతో...స్వాతి జల్లులాంటి ఉత్తరానికై, ఉత్తర దిక్కుకు తిరిగి కళ్ళు కాయలు కాచేలా ఎదురుచూస్తుంటా..! మా వూళ్ళో ఆపద్భాంధవి ఆ దిక్కులోనే వుంది మరి...!
సరే....ఇక వుంటాను మరి...

వెన్నేల్లో ...మీ స్మృతులారబోసుకుంటూ...

మీ ..

ప్రియ మాధవి..

చదవటం ముగించిన సాగర్ కి హృదయం లయ తప్పింది. మనసుని మోహం కప్పింది.గుండెపై నిలిచున్న కొన్ని గులాబీ రేఖలను మెత్తగా హృదయానికి హత్తుకుంటూ, మెల్లగా కలవరించాడు మా ధ వీ ల త అన్న ఐదక్షరాలు. *****

నా ప్రియాతి ప్రియమైన మధు...!

నీ ప్రేమ సౌరభం నా హృదయాన్ని స్పృశించింది. ' ఆర్ట్ యీజ్ ఎసెన్స్ ఆఫ్ లైఫ్ ' అన్న షేక్సిఫియర్ పదం తాలూకూ గుబాళింపు మనసుని తాకింది. నీ లేఖ నన్నో ఆనంద శిఖరాగ్రం పైన నిలిపింది. మనుష్యుల మధ్య ఎడం వున్నా, మనసులు మాత్రం గాఢం గా పెనవేసుకుంటున్నాయి. నా పుట్టిన రోజునాడు, నీకో అందమైన అనుభవాన్ని ఇవ్వాలనుకుంటున్నాను. ఆ రోజునే మన ఇద్దరి కలయిక...అదీ ఏకాంతంలో - మీ పాండురంగనాధుని సన్నిధానంలో - శ్రమాశల సమ్మేళనంలో మీ వూళ్ళో అడుగుపెడతాను.నేను వస్తునట్లు ఎవ్వరికీ తెలియనీకు.

ఈనెల ఇరవై నాలుగున నీ 'భర్త 'డే !మనం ఆ సాయంత్రం ఐదు గంటలకు గుడిలో కలవబోతున్నాము. ఇందులో సంభవం కానిది ఏదీ లేదు. నేను వస్తున్నా..! నీ కోసం...!!

చివరిగా - 'ఐ లవ్ టు లూజ్ మై సెల్ఫ్ యిన్ అదర్ మెన్స్ మైండ్ ' అన్న లాంబ్ పలుకు నీకు చెప్పాలని వుంది.

సే ...లవ్...!

నీ

ప్రియ సాగర్.

*****

మాధవీలత మనసంతా ఆందోళనగా వుంది. ఆయన తనకోసమే వస్తున్నారని గుడికి వెళ్తానని చెబితే, తన తల్లి ఒప్పుకోదు. పైగా ఇటువంటివి మన సంప్రదాయం కాదని గోల చేస్తుంది. ఆయన ఈ పాటికి వచ్చేసే వుంటారు. ఎక్కడ వున్నారో..? ఎంత ఆశతోటి ఇంతదూరం వరకు వచ్చారు ? గిరిగీసిన గిరులను దాటుకుంటూ, తరంగిణి లాంటి తరుణి ఎలా చేరగలదు సాగరుణ్ణి...?? తప్పదు మరి చేరాలి.. అదే దాని గమ్యం అయినపుడు..!

దేవుడా..! నన్ను కాపాడవూ ప్రార్ధించింది మనసులోనే. దేవుడు ఆమె ప్రార్ధనను ఆలకించినట్లుగా వుంది. అకస్మాత్తుగా వూడిపడింది ఆమె బాల్య స్నేహితురాలు సౌదామిని. గలగలమని సెలయేరులా మాటలు పరుగిడిన తరువాత, ఈనాటి తన దు:ఖానికి హేతువేంటో హితురాలికి తెలియజేసింది మాధవీలత.

"ఓస్...ఇంత చిన్న విషయానికి కొండంత వేదనా..? చిటికెలో తీరుస్తా...వుండు.." అంటూ వంటగదివైపు పరుగుతీసింది సౌదామిని... మాధవీలత తల్లిని మాయ చేసేందుకై -

*****

"అరుగో ఆయనే..!" అంది మాధవీలత. కోనేరు గట్టున కూర్చున్న సాగర్ ని సౌదామినికి చూపిస్తూ.

చిన్న చిన్న గులకరాళ్ళను విసురుతున్నాడు సాగర్ కొలనులోకి.

"యు ఆర్ వెరీ లక్కీ మధు..." అని అభినందించి వెళ్ళిపోయింది సౌదామిని.

అతని దగ్గరగా వెళ్తున్న కొద్దీ, అడుగులను ఏదో శక్తి అడ్డగిస్తున్నట్లుగా వుంది మాధవీలతకు. ఆమె రాకను గమనించి లేచి వచ్చాడు సాగర్.

" ఎలా వున్నారు మాధవీలత గారు..? " చొరవగా పలకరింపుగా అన్నాడు సాగర్.

" మీ దయవలన బాగానే వున్న..! " సిగ్గును దాస్తూ నవ్వుతూ అంది.

" మరి నాకే మీ దయ లేంది..."

అంత నిర్దయగా నేనేమీ ప్రవర్తించలేదే..? " చొరవగా సమాధానం చెప్పింది.

ముసి ముసి నవ్వులు రువ్వుతూ కొలను గట్టుమీద కూర్చున్నాడు సాగర్... సిగ్గుపడుతూ అతనికి కాస్త దూరంలో కూర్చుంది మాధవీ లత.

"ఇంత దూరం వచ్చినందుకు ఏమిస్తున్నావు నీ మొగుడు గారికి..? " అడిగాడు గోముగా.

" విలువైన మనసే ఇచ్చిన తరువాత, మరి ఇంకేం వున్నాయి ఇవ్వడానికి..? " ఓరకంట అతన్నే చూస్తూ అంది .

"అయితే ఒక చిన్న ముద్దు యిచ్చి నా ముచ్చట తీర్చు.." అన్నాడు కొంటెగా.

" అబ్బా ...ఆశ...అవన్నీ పెళ్ళైన తరువాతనే..." అంది కళ్ళతో వారిస్తూ..

" మధూ..! కళ్ళు మూసుకో..నీకో అనుభూతినిస్తా..!" తొందర చేస్తూ అడిగాడు.

ఆమె మదిలో ఆలోచనలు రణం మొదలెట్టాయి. ' అమ్మో ' కళ్ళు మూసుకుంటే చిలిపి చీమ కుట్టదని నమ్మకం ఏమిటీ..? ఒకవేళ కొంచెం సాహసం చేసి ముద్దు పెట్టుకుంటే..? పెట్టుకుంటే తప్పేమిటీ..? అతను కాబోయే మొగుదు కదా..! కానీ యిప్పుడు కాదుగా..? మరెందుకు ఇంత దూరం వచ్చింది..? ఇంతదూరం వచ్చింది ఇందుకా..? మరి...?? ఊహూ...!!!
అంతలో చేతిలో కొబ్బరి కాయలతో వారి చెంతకే వస్తూంది సౌదామిని.

" ఏయ్.. మధు..! ఏమిటిలా తెల్లమొహం వేసుకుని..చూడు..నువ్వు ఇవ్వనిది..నీ శరీరానికి సంబంధించింది..నాకేమీ వద్దు. నేనిచ్చేది మాత్రం నీ మనసుకే..! ఊ కళ్ళు మూసుకో..." మెల్లగా చెప్పినా ఆ కంఠంలో సీరియస్ నెస్ ద్వనించింది.

అతని మాటలను నమ్మింది.అతను చెప్పినట్లే చేసింది..ఓ..నమ్మకంతో కళ్ళు మూసుకుంది.. మెల్లగా ఆమెకు దగ్గరగా జరిగాడు సాగర్. తన కుడిచేతిని ఆమె హృదయానికి దగ్గరగా వుంచి, ఆమె మొహంవైపు చూశాడు. అవ్యక్తమైన ఆనందాన్ని పొందబోతున్నట్లుగా వుంది ఆమె మోము. ఆమె హృదయస్థలానికి మరింత దగ్గర్గా జరిపాడు తన కుడిచేతిని. ఓ...తియ్యని అనుభూతిని శాశ్వతంగా ఆమెకు ఇచ్చేందుకై -

ఆమె పెదాలు వణుకుతున్నాయి. ఒక్కసారిగా 'గుండె జల్లుమంది ' మాధవీలతకు. తన హృదయంపైన సూటిగా తాకిన 'స్పర్శ '-

ఒక్క్కసారిగా...! చల్లగా...! వెచ్చగా...! అంతలోనే ఆవిరై..! అంతా పరిమళమై..!!

చిరునవ్వు నవ్వుతున్నాడు సాగర్ - ఆమె సంభ్రమాశ్చర్యాలను చూస్తూ -

' అందమైన అనుభవాన్ని - అనిర్వచనీయమైన అనుభూతిని సొంతం చేసుకుని, ఆశ్చర్యంగా చూస్తుంది మాధవీలత తన ప్రియతముని వైపు. మెల్లగా ఆమె చేతిలో వుంచాడు సాగర్ సుగంధంతో పాటు ప్రేమనూ పంచే ' పెర్ ఫ్యూం ' బాటిల్ని. వారి చెంతకొస్తున్న సౌదామినినీ చుట్టేసింది..మలయ మారుతంతో కలిసి సాగిపోతున్న ఆ ఖరీదైన పెర్ ఫ్యూం సుగంధం...!

ఆ బాటిల్ లోని సుగంధం కొంతకాలానికి ఆవిరైపోవచ్చునేమో కానీ, ఆమె జీవితాంతం నిండి వుంటుంది ...

" ఓ... ప్రేమ సౌరభమై... "
*****
( స్వాతి మాస పత్రిక ... అక్టోబర్ 2000 )