కాలింగ్ బెల్ మోగేసరికి ఉలిక్కిపడింది స్నిగ్ధ. ఆలోచనలను వదిలించేసుకుని విసుగ్గా లేచింది బెడ్ మీదనుంచి. ఈ వేళప్పుడు భర్త ఇంటికిరాడు. మరెవరై వుంటారు అనుకుంటూ తలుపు తెరిచిన స్నిగ్ధ, ఎదురుగా కనిపించిన వ్యక్తిని చూసి "హాయ్..మైడియర్ " అంటూ అమాంతంగా వచ్చి వాటేసుకుంది ఆనందాన్ని పట్టలేక. వచ్చిన అతిధి స్నిగ్ధ చిన్ననాటి నేస్తం 'కాంక్షిత '-
స్నేహితురాళ్ళ ఆత్మీయానుబంధాన్ని ఆనందంగా చూస్తున్నాడు కాంక్షిత భర్త జోసెఫ్.
" వెల్ కం సార్..రావే నిన్నుకూడా ఆహ్వానించాలా..? అంటూ సాదరంగా ఆహ్వానించింది స్నిగ్ధ ఆ ఇద్దర్నీ.
ఓళ్ళంతా ఉత్సాహాన్ని నింపుకుంటూ లోపలికి అడుగుపెట్టింది కాంక్షిత భర్త జోసెఫ్ తో. భోజన కార్యక్రమాలను ముగించి నడుంవాల్చాడు జోసెఫ్.
"రావే..మనిద్దరం బెడ్ రూంలో కూర్చుంద్దాం.. అంటూ బెడ్ రూం వైపు దారితీసింది స్నిగ్ధ. ఆమె వెనకాలే నడిచింది కాంక్షిత.
స్నిగ్ధ బాత్ రూంలోకి వెళ్ళేసరికి బెడ్ రూం ని పరిశీలించసాగింది కాంక్షిత. అంతా ఆశ్చర్యంగా వుంది ఆమెకి.
అందానికి, ఆకర్షణకి ఎంతో ప్రాధాన్యతనిచ్చే స్నిగ్ధ, తన ఇంటిని యిలా ఉంచుకోవడమేమిటీ..? ప్రభుత్వాఫీసుల్లో ఫైళ్ళలా దుమ్ము పేరుకున్న ఫైళ్ళు, ఇంటినిండా షేర్స్ తాలూకు పేపర్స్, టోటల్ గా బెడ్ రూం నీటుగా వున్న స్టోర్ రూంలా వుంది. కాలేజీ డేస్ లో ఎలా వుండేది స్నిగ్ధ ?
ఓ మెరుపుతీగలా.. ఓ విరిసిన పువ్వులా..ఎంతో అందంగా ,చలాకీగా వుండేది? సన్నని నడుము నయాగరా జలపాతాన్ని గుర్తుచేస్తూ, ఎక్కుపెట్టిన ధనస్సులా కనిపించేది. కుర్రకారుని కనికట్టు చేసేది ఎదుగుతున్న చనుదోయ .. ఆ భ్రాంతి నుంచి కష్టపడి చూపు మరల్చుకుంటే, చూసినంతనే మది జారిపోయేలా చేసేది ఆమె లోతైన నాభి లోయ. ఆ లోయలోనే తమ చూపు నిలిపి, మతి పోగొట్టుకున్న కుర్రకారు, సైకిళ్ళతో, స్కూటర్లతో ఎదురుగా వచ్చే వారిని గుద్దేసిన సందర్భాలు ఎన్నో వున్నాయి. సీనియర్సే కాదూ..జూనియర్సూ, ఆబగా చూసేవాళ్ళు ఆమె వంక. క్లాస్ మేట్స్ ఐతే, స్నిగ్ధమాల మా క్లాస్ మేట్ అని చెప్పుకోవడాన్నే ప్రివిలేజ్ గా భావించేవాళ్ళు.
' నా స్వప్న లోకాన మెరిసే తరుణీ తటిల్లత..నాపై ప్రేమజల్లులు కురిపించే తరుణం వాటిల్లదా..? అంటూ తమ ప్రేమని కవిత్వరూపంలో ముద్రించేశారు చాలామంది కాలేజీ సావనీర్లో. అలా కాలేజీని తన అందచందాలతో ఉర్రూత లూగించిన సుందరి ఇలా తయారైందేమిటీ..? కొంపదీసి దాంపత్య జీవితం అన్యోన్యంగా లేదా..? అన్న సందేహం కలిగింది కాంక్షితకి.
అంతలో బాత్ రూ లోనుంచి ఫ్రెష్ గా తయారై బయటకు వచ్చింది స్నిగ్ధ.
"ఎలా వుందే నీ ముంబయి జీవితం ? అడిగింది స్నిగ్ధ బెడ్ పై కూర్చుంటూ.
"హాయిగా వుంది..కోరుకున్న ప్రియుడు ..పైగా అంతో..యింతో పేరున్న చిత్రకారుడు..? చెప్పింది కాంక్షిత.
"ఆయన వేసిన పెయింటింగ్స్ ఆల్బం..వుందా ఇప్పుడు..? కుతూహలంగా ప్రశ్నించింది స్నిగ్ధ .
" తరువాత చూపిస్తాగానీ, మీవారు ఏ టైముకు వస్తారు రెగ్యులర్ గా ? " అడిగింది కాంక్షిత.
" జనరల్ గా సెవన్ ఎయిట్ అవుతుంది.."
" అంతదాకా ఒంటరిగా వుండాలంటే బోర్ కదే ..? "
" ఏం చెయ్యగలం..? ఏ టీ.వి నో చూడటం తప్ప.."
" బిజినెస్ బాగుందా..? " ప్రశ్నించింది కాంక్షిత.
"కాంట్రాక్ట్ వర్క్స్ బాగానే వున్నాయి. బిల్స్ క్లియరెన్సే సరిగ్గా జరగటం లేదు. ఆ మధ్య సిమెంట్ ఫ్యాక్టరీ వాళ్ళ స్ట్రైక్, ఆ తరువాత ట్రాన్స్ పోర్ట్ వాళ్ళ స్ట్రైక్, ఆ తరువాత పీపుల్స్ వార్ వాళ్ళు, ఆ తరువాత రాజకీయ పార్టీల వాళ్ళు..ఇలా స్ట్రైక్స్ ఎఫెక్ట్స్ తో వర్క్ డిలే.. ఎగైన్ పెనాల్టీస్..పెండింగ్ బిల్స్..! చచ్చిపోతున్నాం..తెచ్చిన చోట ఇవ్వలేకపోతున్నాం.. ఇంట్రెష్టులు చూస్తే పాపంలా పెరిగిపోతున్నాయి..."
మౌనంగా స్నిగ్ధనే చూస్తూ వింటుంది కాంక్షిత.
" ఇంత కష్టపడి వ్యాపారం చేసి, గవర్నమెంట్ కు టాక్స్ లు కట్టాలి.. ఆఫీసర్లకు లంచాలు ఇవ్వాలి.. నష్టపోతే..ఈ ఇన్ కం టాక్స్ వాళ్ళు తిరిగి మనకేమిస్తారు..? కనీసం అప్పుగానైనా యివ్వరు.." ఆవేశంగా వుంది స్నిగ్ధ వాయస్.
"బిజినెస్ అంటేనే అంత. అయినా ఆ తలనొప్పి మనకెందుకు గానీ,..ఆల్బం పట్టుకోస్తానుండు.." అంటూ లేచింది కాంక్షిత. స్నిగ్ధ వ్యాపార వ్యవహారాల తలనొప్పి ఆమెకు పట్టేవేసింది అప్పటికే -
*****
రాత్రి పదకొండు గంటలు దాటుతుండగా, ఇంటికి వచ్చాడు అరవింద్. తలుపుతీసిన భార్యను చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. బయటకు వెళ్ళేటంకుంకు నీట్ గా ముస్తాబై నట్ట్లుగా వుంది స్నిగ్ధ. ఆ వేళ్ళప్పుడు రోజులా నిద్రపోకుండా ఎదురుచూస్తూ
" వ్వాట్టే గ్రేట్ చేంజ్..? ఏమిటీ విశేషం ? స్నిగ్ధాదేవి గారు ఈ వేళ్ళప్పుడు ఇంత అందంగా..అదీ నిద్రపోకుండా..? "
ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు అరవింద్.
"ష్..అరవకండీ.. గెష్ట్స్ వచ్చారు..." అంది స్నిగ్ధ నోటిమీద వేలువేసుకుని, పక్క గదివంక చూపిస్తూ.
" అదీ సంగతీ..అందాలు అతిధులకి..మందలిపులు మొగుడికి .. ఇంతకీ వచ్చిందెవరూ ?" గట్టిగా నవ్వుతూ ప్రశ్నించాడు అరవింద్.
"ముందు గదిలోకి రండి చెబుతా.." అంది స్నిగ్ధ తలుపుమూసి బెడ్ రూం వైపు
" గదిలోకి వస్తే చెప్పడమేమిటీ.. చక్కగా చూపించాలి గానీ.." మళ్ళీ గట్టిగా నవ్వాడు అరవింద్.
' బుద్ధివుందా..?' అన్నట్టు చూసింది స్నిగ్ధ భర్త వైపు. మరింతగా నవ్వుతున్నాడు అరవింద్ మందు మత్తులో.
వినిపిస్తూనే వున్నాయా మాటలు .. శృంగారానికి తిధులు,నక్షత్రాలు పరిశీలించుకుంటున్న అతిధులకు. ఫలహారాలకంటే ముందుగానే తన భర్త అరవింద్ ని అతిధులకి పరిచయం చేసింది స్నిగ్ధ.
" రాత్రి బాగా పొద్దుపోయిందా వచ్చేసరికి..." అడిగాడు జోసెఫ్,
"కొత్త టెండర్కి వర్కవుట్ చేస్తున్నాం.. దాంతో కొంచెం లేట్ అయ్యింది.." చెప్పాడు అరవింద్.
" బిజినెస్ ఎలా వుంది..?" ప్రశ్నించాడు జోసెఫ్.
" లాభనష్టాల రైలు పట్టాలపై రైలు ప్రయాణం మా వ్యాపారం..." చెప్పాడు అరవింద్.
" ఆర్ట్ ఎగ్జిబిషన్ ఒకటి కండక్ట్ చేద్దామనుకుంటున్నాను.. ఎంక్వైరీ కోసమే వచ్చా.." చెప్పాడు జోసెఫ్ తన రాక గురించి.
" వెరీగుడ్ వెళ్దాం..పావుగంటలో రెడీ అవుతా.." అంటూ లేచాడు అరవింద్ డైనిగ్ టేబుల్ వద్ద నుంచి.
* * * * *
డైనింగ్ టేబుల్ వద్ద చేరాయి రెండు జంటలు. ఉదయం నుంచి కలిసి తిరగటం వలన పురుషుల మధ్య పరిచయం, మందుకొట్టే వరకు పుంజుకుంది. జోసెఫ్ కి రమ్ము అంటే యిష్టమని, అదే తాగాడు అరవింద్ కూడా. రెండు పెగ్గులు వేసి విందుకి సిద్దమయ్యారు .
" నేర్చుకో..కాయగూరల్ని కూడా ఎంత రుచికరంగా వండవచ్చో.." అన్నాడు జోసెఫ్ భార్యతో.
ఆనందం తొంగి చూసింది స్నిగ్ధ మోములో.
" పొరుగింటి పుల్లకూర రుచి.." అంది కాంక్షిత మూతి ముడుస్తూ.
" అన్నయ్యగారు తిన్నది ఆకుకూర కాదు..దుంపల కూర.." చెప్పింది స్నిగ్ధ కాంక్షితను రెచ్చగొడుతూ.
" స్నిగ్ధ ఏమి చేసినా దుంపల కూరలానే వుంటుంది.చికిన్ వండిందంటే, చిలకడదుంప కూరలా ,తియ్యగా వుంటుంది.." ఎగతాళి చేశాడు అరవింద్ భార్యని.
"బహుశా మీకు మా ఆవిడ చేసిన వంట నచ్చినట్లుంది. ఎందుకంటే కాంక్షిత చికెన్ వండిందంటే, బంగాళాదుంపల కూరాలా వుంటుంది.." చెప్పాడు జోసెఫ్ నవ్వుతూ.
అలా నవ్వులతో కాలాన్ని పువ్వులు పూయించి, తమ తమ గదుల్లోకి చేరాయా జంటలు, తమ మదిలోని కోరికల గంట మోత మోగించేటందుకు -
ఇంటి తలుపులకు గడియ వేసి, పడక గదిలోకి చేరిన అరవింద్ కి మది తలుపులు తెరిచి ఎదురుచూస్తున్న స్నిగ్ధ కనిపించింది కనులుమూసుకుని. మెల్లగా ఆమె పక్కన వాలాడు అరవింద్. మూసిన ఆమె కనురెప్పల మాటున పరిగెడుతున్న కోరికల సెలయేరు . చూస్తున్న అతని కన్నుల్లో కాంక్షల జోరు.
చీర ముసుగు వేసుకున్న గిరులనూ, నారీ బరువులనూ చూస్తున్నాడు అరవింద్ ప్రశాంతంగా. గుండె లోతుల్లో భూకంపం వచ్చినట్లుగా ప్రకంపిస్తున్నాయి గిరులు. ఫ్యాన్ గాలి తీవ్రతకు భీతిల్లి తొలగిపోయింది చీరచెంగు. చూపుల చుట్టానికి స్వాగతం పలుకుతుంది ప్రధాన ద్వారం.. నాభీ రంద్రం.. చూపుడువేలుతో ఆ రంధాన్ని మూసే ప్రయత్నం చేసాడు అరవింద్.ఆలోచనలతో అనుభూతి అంచులకు చేరిన స్నిగ్ధ, ఆ చర్యతో అనుభవాల ఒడ్డుకు చేరింది.
రమ్మంటూ రెచ్చగొడుతుంది ఆమె ఎదసొమ్ము. లెమ్మంటూ లేపుతుంది అతనిలో రమ్ము. ఆమె ఒంటిపై జోడు చేతుల సవ్వారీ మొదలెట్టాడు అరవింద్ మెల్లగా.అతని చేతివేళ్ళు ఛురికల్లా మారి, ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళను తెగవేశాయి. కోరిక వెల్లువతో పెల్లుబుకుతున్న ఎదపొంగుల ఒత్తిడికి తెగిపడ్డాయి ఆమె జాకెట్ హుక్స్. బట్టబయలయ్యాయి ఆమె ఎద సంపదలు.. గుప్త నిధులు.. వెంటనే వాటిపై పడ్డాయి ఆ గజదొంగ లుక్స్.
ఆమెపై పడి, దోచుకుంటున్నాడు అరవింద్ ఎదురులేని మగసిరితో ఆమె సిరిని. తనువుతో పోరాడుతూ తనూ కలబడసాగింది స్నిగ్ధ. అది హోరాహోరి పోరు. ప్రేమ పారవశ్యపు కసితో, కోరికల పగతో, ఒకరికొకరు వశం కాని ఆవేశంతో, సాగిస్తున్నారు కారణం లేని రణం. అది భయంకరమైన స్త్రీ పురుషుల శృంగార రణం.
అవిశ్రాంతంగా పోరాడుతున్న స్నిగ్ధకు తెలిసిపోతూనే వుంది, సోలిపోతున్న తన స్థితి. తూలిపోయే శరీరంతో తను, తూనీగలా తన శరీరంపై అతను. వాలిపోతున్నది స్నిగ్ధ ఓటమిలో, అయినా సరే వదలటంలేదు అరవింద్ ఆమెను తన ఫోరాటంలో. ఆ....అనే మూలుగుతో సోలిపోయింది, పూల పుప్పొడి గ్రోలుతున్న గండు తుమ్మెద - తనువు మరిచి తరిచెను పువ్వు ఎద. చిరు చెమటల చిత్తడిలో తడిసి అలసి సొలసి పోయారు ప్రేమ కామపు శత్రువులు. చాలాకాలం తరువాత వారి సుఖసంసారంలో అది .... 'అమృతం కురిసిన రాత్రి ' -
*****
కాంక్షిత లేచేసరికి వంటగదిలో కాఫీ రెడీచేసే ప్రయత్నంలో వుంది స్నిగ్ధ. మెల్లగా వెళ్ళి వెనుకనుంచి ఆమెను బంధించింది కాంక్షిత మాట్లాడకుండా.
" అరవిందునుకి రాత్రి విందు కడుపు నింపలేదా ? పరగడుపునే ఏంటీ ఆకలి కౌగిలి..? " ప్రశ్నించింది స్నిగ్ధ తనని వాటేసుకున్నది భర్తేనని తలపోస్తూ. రాత్రి తలుకూ అనుభూతులు ఇంకా పొడారి పోలేదు ఆమెలో -
"అతిధులను అవతలకి నెట్టి, నీ మొగుడికిచ్చిన విందేమిటే చెలి..? " నవ్వుతూ చిలిపిగా ప్రశ్నించింది కాంక్షిత. సిగ్గుపడింది స్నిగ్ధ తన తొందరపాటుకి.
" వేడివేడిగా అతిధులు ముందు ఆరగించిన విందే, నేనూ మా ఆయనా పంచుకుంది.." చెప్పింది స్నిగ్ధ తనేం తక్కువేం కాదన్నట్టు. అప్పుడే కనిపించింది కాంక్షితకు ఆమె బుగ్గపై పంటిగాటు.
" సొట్టబుగ్గలో పంటిగాటు చుక్కైందేమిటే చిత్రంగా...? " అంది కాంక్షిత స్నిగ్ధ బుగ్గమీద పొడుస్తూ -
" మీ వారు పాన్ వేసుకుంటే నీ నోరు పండలా విచిత్రంగా..? " కాంక్షిత పెదవులమీద మృదువుగా తన చూపుడు వేలుతో రుద్దుతూ చెప్పింది స్నిగ్ధ.
" సరేగాని,రాత్రి మీ ఆయన మిగిలిన రమ్ముని నీతో పాటు రూంలోకి తీసుకువెళ్ళాడు కదా ? నిన్ను రమ్మనలా ? " అడిగింది కాంక్షిత కూతూహలంగా.ఎందుకలా అడిగిందో అర్ధంకాలేదు స్నిగ్ధకు.
" నన్నెందుకు రమ్మంటారు..? ప్రశ్నించింది
అమాయకంగా" రమ్మిస్తాం ..రా..అన్లేదా..? " చిలిపిగా చూస్తూ అడిగింది కాంక్షిత.క్షణకాలం పట్టింది స్నిగ్ధకు ఆ పదంలోని శ్లేష అర్ధమయ్యేందుకు.
" నిన్నూ ..." అంటూ కాంక్షితను పొడవటానికన్నట్లు షేపింగ్ నైఫ్ ని అందుకుంది స్నిగ్ధ.
" ఓ..మై గాడ్ .." అంటూ పరుగుపెట్టింది తన గదిలోకి కాంక్షిత చిన్నపిల్లలా -
*****
ఏదో అద్భుతమైన లోకాల్లో విహరిస్తున్నట్లుగా వుంది రామోజీ ఫిలంసిటీని చూస్తుంటే.
" రియల్లీ..వండర్ ఫుల్..అత్యంత అద్భుతమే యిది. కనువిందు కలిగించే అందాల స్వర్గం.. " అనుభూతిని మదిలో నిక్షిప్తం చేసుకుంటుంది స్స్నిగ్ధ. వెంటనే బదులిచ్చింది కాంక్షిత
" దీన్ని చూసి నువ్వంటున్నావుగానీ, నేనూ ఇలానే అనుకున్నా.. ఉదయం మనం బయలు దేరేటప్పుడు నిన్నుచూసి.." ఆ అభినందన అందలాన్నెక్కించింది స్నిగ్ధను.
స్నిగ్ధమోములోని వెలుగుని చూసి వెన్నెల రేడు మండిపడితే, ఆ వెలుగుమంటలో స్నిగ్ధ నడుమును గిచ్చుతూ తెగ మురిసిపోయాడు అరవిందుడు.
' ప్యార్ డైజ్ హోటల్ 'లో చవులూరించే బిర్యానీతో డిన్నర్ ముగించేసి ఇంటికి చేరారు అందరూ. బెడ్ రూములోకి స్నిగ్ధ కాలు పెట్టిందో లేదో వెనకగా వచ్చి వాటేసుకున్నాడు ఆమెను అరవింద్.
"అబ్బ వదలండీ చీర నలిగిపోతుంది..! " అంది యిబ్బందిగా
" అవును పాపం.. అనవసరంగా చీర నలుగుతుంది .." అన్నాడు చిలిపిగ.
"నోరుముయ్యండి..అవతల గదిలో వాళ్ళూ.."
" ఇదే పనిలో వుండివుంటారు.." అంటూ ఆమె విప్పుతున్న చీరని చకాచకా పీకి పారేసాడు.
" అయ్యో చీర.." అంది స్నిగ్ధ కంగారుగా.
" నువ్వనవల్సింది చీర..కాదు..చీరాల అనాలా.." అన్నాడు అరవింద్ అమాంతం ఆమెను పైకెత్తుతూ. "ఛీ..ఛీ.." అంది స్నిగ్ధ బిగి కౌగిలిలో నలిగిపోతూ.
*****
" ఇక్కడ బాగా ఉక్కబోస్తున్నట్లుగా వుంది కదా..? " అడిగింది కాంక్షిత జోసెఫ్ ని.
" అవును ఈ కిటికీలు తెరిస్తే..కొంచెం గాలి తగిలి హాయిగా వుంటుంది.." అంటూ ఆమె జాకెట్ కున్న హుక్స్ ని వూడదీసేశాడు జోసెఫ్ -
గుండెల గూట్లోనుంచి బయటపడ్డాయి రెండు గువ్వపిట్టలు అనందంగా కదులుతూ.
" అబ్బ నిదరొస్తుంది జోసెఫ్.." అంది మగతగా కళ్ళుమూసుకుంటూ.
" అయితే నిద్దరపో..నే జో కొడతాను.." అంటూ జోకొట్టనారంభించాడు.
అతను జో కొట్టే ప్రతిసారి, అతని చేతివేళ్ళ కొసలు ఆమె ఎదపొంగుల అంచులను తాకుతున్నాయి . అతని తీరు చూస్తే, ఆమెను నిద్ర పుచ్చడం కంటే, రెచ్చ గొట్టడమే 'పనిగా' పెట్టు కున్నట్లుంది. ఇప్పుడు అదే జరుగుతుంది . అతను జోకొడుతున్న చోటు అటువంటిది మరి..!
మెల్లగా కాంక్షిత హృదయంలో కోరికల బావి ఊటవేయటం ప్రారంభించింది. నిదర్శనంగా కనిపిస్తున్నయి పొంగుతున్న అవయవాలు. పారవశ్యాన్ని తప్ప మరే వస్త్రాన్ని భరించే స్థితిలో లేదు కాంక్షిత. విలువైన వలువలు ఆమె శరీరం నుండి ఊడి వెలవెల బోతున్నాయి. బెడ్ లైట్ కాంతిలో మెరిసిపోతుందామె పసిడివన్నె శరీరం.
నఖశిఖపర్యంతం పరికించసాగాడు కాంక్షిత సౌందర్యాన్ని జోసెఫ్. నల్లత్రాచు వంటి కురులు. నారింజ రంగులో నయనాలు, దొండపండు ఎరుపు అధరాలు, పసుపువన్నె ఎదపొంగులు, వాటి అంచున ద్రాక్షపళ్ళ ఊదారంగు, నాభిలోయ నీలం, చివురించిన కాంక్షలలో ఆమె తనువైంది హరితం. కళ్ళు తెరిచిందికాంక్షిత. కోరికల సెగతో రగిలిపోతూ, జోసఫ్ ని చూసి సన్నగా కసిరింది.
" ఏమిటా తీక్షణ దృష్టి..దిష్టి తగెలేలా ..? "
" సృష్టి తెర మీద భగవంతుడు గీసిన సప్త వర్ణాల చిత్రమే స్త్రీ అనిపిస్తుంది నిన్నిలా చూస్తుంటే..." చెప్పాడు జోసెఫ్. చిత్రకారుడు విచిత్రానుభూతి పొందుతున్నాడు.
" చూసింది చాలు.. చలి చంపేస్తుంది..ఏదైనా కప్పండి బాబు ఒంటిమీద .." అర్ధించిందా అర్ధాంగి.
" ఇది చలికాదు చెలి..! కాంక్షల గిలి..ఇప్పుడు కప్పుకోవలసిన దుప్పటి 'కౌగిలి '.." అంటూ పెనవేశాడామెను.
అతని శరీరపు వేడితో చలిమంటలు కాచుకుంటోంది కాంక్షిత. ఇద్దరి శరీరాలు సెగపెట్టనారంభించాయి. ఆమె చేతివేళ్ళు గిచ్చుతూ , రెచ్చగొడుతున్నాయతనిని. ఇద్దరి మధ్యా భగ్గుమంది నిప్పుకణిక. మంటలు ఎగిసాయి వారిపైకి. కాలిపోతున్నారు.. కామపు మంటల్లో మైకంగా.. కరిగిపోతున్నారు మైనలా....
*****
ఈ మూడురోజులు ఎంతో ఉల్లాసంగా, ఉత్సాహాంగా గడిచిపోయాయి నలుగురికి. చాలాకాలం తరువాత గత వైభవాన్ని గుర్తుచేసింది ఈ సమయం . స్నిగ్ధకు వాళ్ళు వెళ్ళిపోతున్నారంటే దిగులు కలిగింది. బయటకు వేళ్ళారు భర్తలిద్దరూ. స్నిగ్ధ, కాంక్షితలే మిగిలారక్కడ. మౌనంగా,ఎవరి ఆలోచనలలో వారున్నారు. ఆ మౌనాన్ని భంగం చేస్తూ చెప్పింది కాంక్షిత.
" నీ భర్త గురించి తెలియక, ఇంత నిస్సరంగా ఎందుకు బతుకీడుస్తున్నావని అపోహపడ్డాను. ఈ రెండు మూడు రోజులు మనం చాలా దగ్గరగా గడిపాం కదా అతనిలో ఏ తప్పూలేదు..! తప్పంతా నీదే..!
చూడు స్నిగ్ధ..! మనం ఆడవాళ్ళం బయటకు వెళ్ళేటప్పుడు ఎంతో అందంగా ముస్తాబవుతాం. కానీ, అదంతా ఎవరికోసం..? ముక్కూ మొహం తెలియనివాళ్ళెవరో, మన అందం చూసి కన్నెగరేయాలనుకుంటాం. మన అందాన్ని మెచ్చి వాళ్ళొచ్చి అభినందించగలరా..? మన అందం అక్కడ ఏమవుతుంది ? అడవిన కాచిన వెన్నెలవుతుంది..
ఎవరితో నైతే శరీరాన్ని, జీవితాన్ని పంచుకుంటామో, వారికోసం మనం ముస్తాబు కాము. వారిని మన అందంతో ఆనందపరచే ప్రయత్నమే చెయ్యము. వెన్నెల కోసం ఎదురు చూసే కనులకు, కనీసం నక్షత్రాల వెలుగునైనా చూపించే ప్రయత్నం చెయ్యము. ఇది నీ గురించి..నా గురించి కాదే.. మన ఆడవాళ్ళందరం ఇంతే..! అన్వునా..? కాదా..? " అడిగింది కాంక్షిత సీరియస్ గా -
ఆమె చెప్పినదానికి అవునన్నట్లు తలూపింది స్నిగ్ధ.
" ఈ మూడు రోజులూ నీలో అందం క్షణక్షణం ప్రవర్ధమానమైంది. కారణం..? పెండింగ్ బిల్స్ క్లియరయ్యాయా..? కాదే..! మనసు ఆనందంతో నిండింది. మగాడు ఎన్నో వ్యాపార సమస్యలతో సతమతమై ఇంటికి వస్తాడు. వాటినుంచి చాల దూరంగా తీసుకెళ్ళి, మరో లోకాన్ని చూపించే దిక్సూచీ కావాలి భార్య. ఆడది భర్తకి జీవిత భాగస్వామి కావాలే గానీ, వ్యాపార భాగస్వామి కాకూడదు. అయితే వారి సంసారం కూడా లాభం లేని వ్యాపారమే అవుతుంది.
ఇంటి వాతావరణం స్వప్నలోకంలా, స్వర్గలోకంలా ఉండాలే కానీ, ట్రేడ్ సెంటర్ లానో, టెండర్ హాలులానో కనిపించగూడదు. అలా కనిపిస్తే, ఏ బారో, క్లబ్బో, వాళ్ళకి స్వర్గం అవుతుంది. మీవారి లాభనష్టాల ఖాతాకాదు నువ్వు చూడాల్సింది, సుఖసంతోషాల ఖాతా.. అదే నీ బిజినెస్..!ప్రేమ వాకిట్లో.. నీ అందాలను ఆరబోసి.. నీ మురిపాలను ఒలకబోసి నీ ప్రియ సఖుని శృంగారపు జడివానలో తడవనియ్యి. అదే ఇల్లాలుగా నీ డ్యూటీ. ఐ యాం వెరీవెరీ సారీ. ఇఫ్ ఐ హర్ట్ యు.."
కాంక్షిత అపాలజీ చెప్పిందే తడవు.. అమాంతం కౌగిలించుకుంది స్నిగ్ధ ఆమెను. వర్షిస్తున్నాయి కళ్ళు.. తనకు తెలియకుండానే జరిగిపోయిన గ్రహాపాటు తెలియవచ్చింది ఆమెకు.
" కాంక్షి నీ ప్రెండ్ ని అవ్వటం నిజంగా నా అదృష్టం.." ఆనందాభాష్పాలు వారి అనుబంధానికి పుష్పాలుగా మారాయి.
*****
ఇల్లంతా సర్దిపెట్టి నీట్ గా వుంది. బెడ్ రూంలో అగరువత్తుల పరిమళం. అశ్చర్యపోయాడు అరవింద్. శృంగార దేవతలా మనోహరంగా కనిపిస్తుంది స్నిగ్ధ.
" బయటకు వెళుతున్నామా..?" అడిగాడు అనుమానంగా
" లేదు ఇంక అన్నీ లోపలే " అంది సిగ్గుగా.
" ఏమిటీ శుక్లపక్షపు వెన్నెల..బహుళ పక్షంలో.."
" మనసున క్లేశం లేకుంటే ప్రతి తిధి పున్నమే.. ప్రతి మది వెన్నెలే.. అందుకే.." ఆగింది స్నిగ్ధ.
" ఊ అందుకే.." అన్నాడు కౌగిలిలో బంధిస్తూ.
" మనసే వెన్నెల.. అంది అతడ్ని హత్తుకుంటూ.ఇక ప్రతిరాత్రీ ఇదే కళా..? " ప్రశ్నిస్తూ, ఆమె అధరాను బంధించాడు తన అధరాలతో, జవాబునివ్వనీకుండా.
" ఊ ' అంటూ మూలిగింది స్నిగ్ధ సమాధానంగా. శృంగార సమరానికి సంకేతంగా...!!
*****
( స్వాతి సపరి వార పత్రిక 26-12-2003 )
